Jest to jedna z wad postawy ciała charakteryzująca się zbyt mocnym wygięciem kręgosłupa ku tyłowi. Takie wygięcie zwane jest kifozą. Możemy wyróżnić 3 rodzaje kifozy ze względu na lokalizację jej występowania:
Hiperkifoza piersiowa – nadmierne pogłębienie fizjologicznej krzywizny kręgosłupa w odcinku piersiowym (czyli tej prawidłowej) ku tyłowi.
Kifoza wysoka lub niska – jest to niesymetryczne wygięcie, którego szczyt jest umiejscowiony bliżej szyi lub odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Kifoza totalna – dotyczy wygięcia kręgosłupa ku tyłowi na całej jego długości.
Sylwetka osoby z hiperkifozą piersiową wygląda następująco:
- głowa i barki wysunięte zbyt mocno do przodu,
- klatka piersiowa spłaszczona, zapadnięta,
- łopatki odstające, rozsunięta na zewnątrz.
Wada powstaje na skutek:
- Kompensacji hiperlordozy lędźwiowej.
- Złego stylu życia, np. ciągłe garbienie się w czasie pracy siedzącej.
- W wyniku zaburzeń w równowadze sił mięśni odpowiedzialnych za prawidłową postawę ciała.
- Przyczyną mogą być następujące jednostek chorobach np. choroby Scheuermanna czy krzywica.
- Wady wzroku.
Mięśnie nadmiernie przykurczone:
- Mięśnie klatki piersiowej
- Mięsień zębaty przedni
Mięsie nadmiernie rozciągnięte:
- Mięśnie prostownika grzbietu w odcinku piersiowym
- Mięsień równolegloboczny
- Miesień czworoboczny
- Mięśnie karku
- Mięsień najszerszy grzbietu
Hiperlordoza lędźwiowa powoduje zmiany w klatce piersiowej. Żebra zbliżają się do siebie a mięśnie międzyżebrowe stają się przykurczone. Ma to swój negatywny wpływ na oddychanie i hamuje rozwój. Konieczne jest zastosowanie odpowiednich ćwiczeń.